آسانسور مسافربر کاربرد وسیعی در انواع ساختمان ها دارد. انواع آسانسورهای مسافری در سیستم های کششی و هیدرولیک با ظرفیت های گوناگون در تناسب با شرایط ساختمانی، طراحی و اجرا می شوند.
کاربرد آسانسورهای مسافربر
آسانسورهای مسافربر در ساختمان های زیر قابل نصب و بهره برداری هستند:
مسکونی
تجاری
اداری
آموزشی و عمومی
ظرفیت آسانسورهای مسافربر
ظرفیت آسانسور مسافربر تابع مولفه های گوناگونی است. در فرایند تعیین ظرفیت، به آنالیز ترافیک آسانسور، تعداد آسانسورها در ساختمان، سرعت و … توجه می شود. بطور معمول در ساختمان های معمولی ظرفیت آسانسورها بین 4 تا 13 نفر رایج است.
سیستم محرکه آسانسور مسافربر
مهمترین بخش در طراحی و اجرای آسانسور سیستم محرکه است. سیستم محرکه آسانسورهای مسافری با توجه به پارامترهای زیر تعیین می شود.
طول مسیر آسانسور
ظرفیت آسانسور
ترافیک آسانسور
سرعت آسانسور
از جمله مهمترین مکانیزم های رایج در آسانسورها نوع کششی و هیدرولیک است که بکارگیری هر یک با توجه به شرایط بهره برداری مذکور بررسی می شود.
آسانسور مسافربر کششی
سیستم کششی یکی از رایج ترین نوع مکانیزم های آسانسورهای کششی است. در این روش که از وزنه های تعادل و سیم بکسل و فلکه استفاده می شود می توان آسانسورهایی برای ساختمان های مرتفع و همچنین سرعت بالا اجرا کرد. آسانسورهای مسافربر کششی معمولا به دو صورت گیربکسی و گیرلس اجرا می شوند.
آسانسور مسافربر هیدولیک
سیستم هیدرولیک می تواند در برخی انواع آسانسورهای مسافری به کار گرفته شود. باید توجه داشت که سیستم های هیدرولیک فقط برای ساختمان های کم ارتفاع مناسب هستند.
به طور کلی دو محدودیت مهم آسانسورهای هیدرولیک یعنی ارتفاع جابجایی و سرعت باید مورد توجه قرار گیرند. از سوی دیگر آسانسورهای مسافری با سیستم هیدرولیک مزایایی دارند. به عنوان مثال حذف اتاق موتورخانه از بالای ساختمان یکی از مهمترین این موارد است.
سرعت آسانسورهای مسافری
به طور کلی سرعت آسانسور بستگی به ارتفاع ساختمان و تا حدودی ترافیک آن دارد. در ساختمان های دو تا سه طبقه سرعت آسانسور بین 0.5 تا 0.63 متر بر ثانیه در نظر گرفته می شود. در ساختمان های معمولی بین 4 تا 7 طبقه سرعت ها 1 تا 1.6 متر بر ثانیه مرسوم است. آسانسورهایی با سرعت 2.5 متر بر ثانیه و بیشتر در ساختمان های مرتفع کاربرد دارند.
